مقایسه نسبت قدرت و دامنه حرکتی چرخش داخلی به خارجی مفصل شانه ورزشکاران زورخانه با افراد غیر ورزشکار

مقدمه: عضلات روتیتورکاف که مسؤول چرخش داخلی و خارجی بازو هستند، نقشی حیاتی در ایجاد حرکت پذیری و پایداری مفصل شانه دارند. این وظیفه در ورزشکارانی که نیاز به اجرای حرکات مکرر در بالای سر دارند، دارای اهمیت بیشتری است. از آن جایی که تطابق اسکلتی- عضلانی به واسطه بعضی نیازهای فیزیکی و الگوهای حرکتی برای ورزشکاران بسیار مهم است، هدف از تحقیق حاضر، مقایسه نسبت قدرت و دامنه حرکتی چرخش داخلی و خارجی مفصل شانه ورزشکاران زورخانه با افراد غیر ورزشکار بود. مواد و روش ها: آزمودنی های این تحقیق شامل 29 ورزشکار زورخانه با میانگین سنی 04/2 ± 51/23 سال و میانگین سابقه ورزشی 47/4 ± 75/8 سال و 30 نفر غیر ورزشکار با میانگین سنی 56/1 ± 8/24 سال بودند. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسش نامه و معاینه صورت گرفت. قدرت ایزومتریک توسط دستگاه قدرت سنج دستی و دامنه حرکتی توسط انعطاف سنج لیتون در حرکات چرخش داخلی و خارجی هر دو اندام فوقانی اندازه گیری شدند. از آزمون independent t برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: نسبت دامنه حرکتی چرخش داخلی به خارجی مفصل شانه در ورزشکاران زورخانه کمتر از افراد غیر ورزشکار بود (050/0 ≥ p ). به علاوه، نتایج مؤید آن است که نسبت قدرت چرخش داخلی به خارجی ورزشکاران زورخانه در این مفصل بیشتر از گروه غیر ورزشکار می باشد (001/0 ≥ p ). نتیجه گیری: انجام الگوهای حرکتی تکراری در زورخانه، ممکن است در مدت زمان طولانی باعث به هم خوردن نسبت طبیعی تعادل قدرت و دامنه حرکتی در مفصل شانه شود که به عنوان عامل خطرزا در آسیب های شانه، مستلزم توجه به رویکردهای پیشگیرانه با ایجاد راهکارهای اصلاحی می باشد.